prev / next

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

· · · · · · · · · · · · · · · ·

Birgitta Seghers (1960) paints, draws and examines forms since her childhood. Her room as a child was filled with drawing and sketches; studies of heads, stripped to the essence; almost fleshed and depilated. Since 1997 she was educated at the Royal Academy for Fine Arts in Dendermonde, the Academie Mechelen en LUCA School of Arts Brussel. She now attends the Academy of visual arts in Anderlecht. Throughout the years her work has evolved towards monumental, abstract and more colourful oil paintings. Large canvasses, like ponds of color in which the viewer wants to emerge and discover.

Stroke after stroke the countless layers become visible. Harmonic colours are unfolded like a play between light and darkness. In some works floating figures and shapes emerge, each appearing to be telling a story of their own. Stories without an ending or boundary, but flowing over the edges of the canvas. The journey knows no ending, even when the brushes are down.

“I want to paint, without understanding, constraint or a need for something in particular. Just paint until I am empty. Paint until I have given everything. I have no plan, only a canvas and paint. Maybe a connection is established between the work and the spectator but the inner story will be his making. I then let go mine.”

Birgitta Seghers (1960) schildert, tekent en onderzoekt al vormen sinds haar jeugdjaren. Haar kinderkamer hing vol met tekeningen en schetsen: studies van hoofden ontdaan van alle ballast, bijna ontvleesd en onthaard. Vanaf 1997 volgde ze opleidingen aan de Koninklijke Academie Voor Schone Kunsten Dendermonde, de Academie Mechelen en LUCA School of Arts Brussel. Tot heden studeert ze aan de Academie voor Beeldende Kunsten Anderlecht. Doorheen de jaren evolueerde haar werk naar monumentale, abstracte en meer kleurrijke olieverfschilderijen. Grote doeken, als kleurenvijvers die je wilt induiken en ontdekken. Kras na kras worden talloze lagen zichtbaar. Harmonische kleuren ontvouwen zich in een spel tussen licht en duister. Hier en daar worden haar werken bevolkt door zwevende figuren, vormen en tekens die verhalen schijnen te vertellen. Vertellingen die niet eindigen maar als water over de randen heen vloeien. Een ontdekkingsreis die nooit stopt, ook niet wanneer de penselen worden neergelegd.

“Ik wil schilderen, zonder te begrijpen, zonder rem, zonder iets te willen, gewoon schilderen tot ik leeg ben, tot ik alles gegeven heb. Ik heb geen plan, alleen het doek en de verf. Misschien lukt het om een verbinding te maken met de toeschouwers maar het uiteindelijke verhaal bepaalt hij zelf. Mijn verhaal laat ik dan los.”